--- layout: post title: จะมีใครในโลกนี้ดีพอสำหรับฉันไหม? created: 1243568278 categories: [] --- จะมีใครในโลกนี้ดีพอสำหรับฉันไหม?? ฉันเป็นผู้หญิงธรรมดาคนนึงที่ดีที่สุดในโลก เก่งที่สุดในโลก และที่มีคุณสมบัติต่างๆ เกินหน้าเกินตาคนเดินดินทั่วๆ ไป แต่ทำไมฉันถึงไม่เคยมีแฟน ไม่เคยมีคนมาแอบชอบ หรือแม้กระทั่งเพื่อนสนิทที่สามารถคุยกันได้ทุกเรื่องและคบกับฉันนานเป็นสิบๆ ปีก็ไม่เคยปรากฎตัว คนอื่นบนโลกเค้าผิดปกติกันไปหมดแล้วหรือไงนะ รู้ไหมว่าไม่เคยมีใครตั้งคำถามเกี่ยวกับความเป็นที่สุดของฉันเลยนะ ฉันออกจะภูมิใจมากๆ ที่ทุกคนเห็นความเป็นที่สุดของฉันชัดเจนขนาดนั้นทั้งๆ ที่ฉันก็พยายามไม่ค่อยแสดงออกนะ เพราะฉันกลัวคนอื่นเค้าจะหมั่นไส้ในความสมบูรณ์แบบสุดๆ ที่คนอื่นไม่มีทางเป็นได้ แต่จะว่าไปฉันรู้สึกดีมากๆ ทุกครั้งที่ฉันได้บอกคนอื่นว่าฉันนี่แหละคนแรกที่รู้จักเว็บไซด์นั้นตั้งแต่มันยังไม่ดัง แต่นะฉันพูดจริงๆ ถึงมันเป็นเรื่องในอดีตใครจะพิสูจน์ความเป็นที่สุดของฉันได้ล่ะเนี่ยะ หรือตอนที่ฉันบอกคนอื่นๆ ว่าทำอาหารน่ะง่ายจะตายเพราะคนไม่เคยทำมาก่อนอย่างฉันก็ทำอาหารอร่อยที่สุดในโลก หรือฉันเนี่ยะเป็นคนที่สะอาดที่สุดในโลกเลย ขนาดล้างจานใบละ 2 วินาทีโดยไม่ใช้น้ำยาล้างจานหรือสก๊อตไบรต์ก็ยังสะอาดที่สุดนะ ถึงแม้ว่าจานจะมันก็เถอะนะ น้ำประปาน่ะที่แย่ที่ไม่มีสารล้างความมัน แย่จริง!! ว่าฉันไม่ได้เลยนะ ยังมีอีกสารพัดความเป็นที่สุดของฉันเล่า 3 วันก็ยังเล่าได้ไม่ถึงครึ่งเลย เรื่องราวล่าสุดก็คือ ฉันเคยใช้ชีวิตร่วมกับคนอื่นๆ ในอพาร์ทเมนต์เดียวกันพักใหญ่ๆ ฉันก็บอกตั้งแต่ต้นแล้วว่าฉันเป็นคนสะอาดที่สุดในโลก แล้วฉันก็รับไม่ได้ที่พวกเขาวางรองเท้าเรียงเยอะแยะก็เลยไปเล่าให้ลูกน้องคนหนึ่งฟัง ฉันก็แอบรู้ล่ะนะว่าเดียวก็ไปถึงหูคนที่พักอยู่กับฉันเอง แล้วมันก็ถึงจริงๆ ด้วย (เห็นไหม บอกแล้วว่าฉันน่ะเก่งสุดๆ) แต่คนที่อาศัยอยู่ที่เดียวกับฉันดันมาถามฉันว่าทำไมไม่คุยกับเขาตรงๆ ทำไมต้องไปเล่าให้คนอื่นฟัง ฉันก็เลยบอกไปว่าฉันคุยโทรศัพท์กับญาติฉันแล้วคนนั้นเขามาได้ยินเองมั้ง ก็นะฉันน่ะรอบคอบสุดๆ นี่นะ ถึงได้ไม่ต้องการให้มีการกระทบกระทั่งกันโดยตรงถึงได้พูดผ่านทางคนอื่น คนไม่สมบูรณ์แบบอย่างนั้นจึงไม่สามารถเข้าใจได้ ทำไมถึงไม่รู้ใจฉันกันเลย ฉันยังรู้ใจคนอื่นๆ มากกว่าเขารู้ใจตัวเองกันอีกมั้งเนี่ยะ ไม่ได้เรื่องจริงๆ แล้วเวลาฉันทำความสะอาดห้องของฉันเอง ฉันก็ไม่เคยทำความสะอาดส่วนกลางหรอกนะ ทำไมน่ะเหรอ ก็เพราะว่าฉันไม่อยากไปก้าวก่ายส่วนที่ใช้ร่วมกันมากนักน่ะซิ เดี๋ยวคนอื่นจะหาว่าฉันสะอาดสุดๆ มากไป หรือเวลาฉันทำความสะอาดห้องน้ำน่ะเหรอ ฉันก็ทำแค่ฉีดน้ำยาใส่อ่างอาบน้ำกับก๊อกน้ำแค่นั้นแหละ ชักโครก ถังขยะ กระจก ราวตากผ้า หรือเช็ดฝุ่นทั่วๆ ไปน่ะ แบ่งไว้ให้คนอื่นได้ทำบ้างเดี๋ยวเขาหาว่าฉันทำตัวสมบูรณ์แบบเกินไป เห็นไหมล่ะว่าคนสมบูรณ์แบบอย่างฉันน่ะฉลาด ละเอียดรอบคอบแค่ไหน กลับมาเรื่องความผิดปกติของคนอื่นกันดีกว่า อย่างที่ฉันบอกไปแล้วว่าไม่เคยมีใครสงสัยในความเป็นที่สุดของฉันเลย ฉันเลยกลายเป็นคนที่ต้องสงสัยว่าคนอื่นเค้าเป็นอะไรกันถึงได้ไม่อยากเข้ามาอยู่ใกล้ชิดในชีวิตของฉันกัน หรือว่าเป็นเพราะฉันสมบูรณ์แบบมากเกินไปสำหรับคนธรรมดา คนไม่สมบูรณ์แบบทั้งหลายเลยกลัวที่จะเทียบรัศมีฉัน ส่วนคนที่เข้ามามีผลประโยชน์ในการรู้จักฉันก็ถูกฉันกำจัดไปหมดแหละ เพราะฉันน่ะฉลาดที่สุด รู้ทันไปหมด เยอะเหลือเกินพวกนี้ คนสมบูรณ์แบบที่ไม่เคยได้รับผลประโยชน์จากใครนอกจากฉันได้มาด้วยความสามารถแบบสุดๆ ของฉันเองเลยรับไม่ได้มากๆ แต่ฉันก็ไม่เคยได้กำจัดใครจริงจังหรอกนะ ช่วงสั้นๆ เท่านั้นพวกไม่ได้เรื่องก็หายหน้ากันไปจากชีวิตฉันกันหมด คงอย่างนี้ล่ะมั้งที่เขาเรียกกันว่าแพ้ภัยตนเองน่ะ คนใจดีที่สุดอย่างฉันจะไปทำอะไรใครได้ล่ะ อืมม...คนอื่นๆ บนโลกนี้คงไม่มีใครดีพอสำหรับฉันมั้งเนี่ยะ เศร้าจัง!! เวลามีคนเข้ามาในชีวิตเหงาๆ ของฉัน บางทีฉันก็รู้สึกว่าฉันชอบใจคนนี้จังเลยนะคนสุดๆ แบบฉันก็ย่อมทุ่มสุดๆ เป็นธรรมดา แต่พักเดียวก็หายหน้ากันไปซะแบบนั้น บางคนนะโทรมาเวลาต้องการความช่วยเหลือ พอฉันช่วยแล้วเขาก็หายไปอีกล่ะ หรือบางคนที่เคยทักทายกันก็หายเงียบไปเฉยๆ หรือบางทีนะก็เหมือนโกรธฉันโดยที่ฉันไม่ได้ทำอะไรผิดสักหน่อย ก็คนสมบูรณ์แบบอย่างฉันจะทำอะไรผิดได้ยังไงหล่ะ คนอื่นๆ เขาไม่รู้กันเลยหรือไงนะว่าฉันต้องใช้ความอดทนแบบสุดๆ แค่ไหนในการคบกับคนธรรมดาที่ไม่สมบูรณ์แบบเอาซะเลยแบบนี้ เฮ้อ...คนสมบูรณ์แบบอย่างฉันนี่ช่างน่าสงสารเหลือเกิน __มองมุมกลับ__ คุณคนสมบูรณ์แบบเคยก้าวออกจากโลกความฝันของตัวเองมาพบกับความจริงที่ว่าไม่มีใครสมบูรณ์แบบในโลกนี้บ้างหรือยัง คนทุกคนเกิดมาบนพื้นฐานของความแตกต่างในหลายๆ ด้าน ความแตกต่างไม่ได้หมายความว่าคนหนึ่งถูกและคนอื่นผิด แต่หมายความว่าคนหนึ่งคิดอย่างหนึ่ง คนอื่นก็คิดต่างออกไป ด้วยเหตุนี้ การสื่อสารจึงเป็นเครื่องมือในการทำความเข้าใจเหตุและผลของความแตกต่างเหล่านั้น หากคุณสมบูรณ์แบบก้าวออกมาสู่โลกของความจริงและมีความสามารถทางอารมณ์มากพอที่จะเข้าใจความแตกต่างได้ โลกของคุณสมบูรณ์แบบคงจะไม่เหงามากเท่าที่เคยเหงามาตลอด หากไม่เปิดใจทำความเข้าใจในความแตกต่าง หากเอาแต่โทษคนอื่นโดยลืมมองไปว่าตนเองนั้นก็มีจุดด้อย โลกที่สมบูรณ์แบบนั้นคงเป็นโลกสมบูรณ์แบบของคนเพียงคนเดียวจริงๆ ตลอดไป..